درمان مفصل کاذب مادرزادی استخوان درشت نی به روش انتقال استخوان نازک نی به صورت فلپ آزاد
نویسندگان
چکیده
سابقه و هدف: مفصل کاذب مادرزادی استخوان درشت نی (cpt) یک بیماری مادرزادی نادر با علت نامشخص می باشد. روش های مختلف برای درمان این عارضه پیشنهاد شده است. درمان های متداول ارتوپدی اغلب منجر به شکست درمانی شده و نهایتا به آمپوتاسیون می انجامد. این مطالعه بمنظور ارزیابی موثر بودن روش انتقال استخوان نازک نی بصورت فلپ آزاد نسبت به روش های دیگر جراحی در بیماران عمل شده در مرکز جراحی ترمیمی و پلاستیک بیمارستان حضرت فاطمه انجام شده است. گزارش موارد: این مطالعه روی 11 بیمار مبتلا به مفصل کاذب مادرزادی استخوان درشت نی (cpt) با میانگین سنی 4.5 سال، مراجعه کننده به بیمارستان های حضرت فاطمه، اختر و مصطفی خمینی طی 10 سال انجام شد. تعداد 5 نفر از این بیماران قبلا با روش های مختلف ارتوپدی تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند که نتیجه موفقیت آمیزی نداشت. تمام بیماران به روش انتقال استخوان نازک نی بصورت فلپ آزاد تحت عمل جراحی قرار گرفتند. پس از عمل برای جلوگیری از ترمبوز آنتی کوآگولان برای بیماران بمدت یک هفته تجویز شد. تمام بیماران در پی گیری های بعدی مشکلی نداشته و بهبود مناسب حاصل شد. نتیجه گیری: باتوجه به پاسخ مناسب این متد جراحی، پیشنهاد می شود که این گروه از بیماران به روش انتقال استخوان نازک نی بصورت فلپ آزاد، تحت درمان قرار گیرند.
منابع مشابه
گزارش بالینی وقوع مادرزادی همزمان یک مورد همی میلیا انتهایی دراستخوان درشت نی اندام خلفی و آژنزیس دوطرفه انگشتان در یک قلاده بچه گربه
توصیف بیمار: یک قلاده گربه چهارماهه، نژاد مو کوتاه اهلی با علایم بدشکلی اندام خلفی چپ، عدم وزن گیری ودرد در انتهای اندام بدون سابقه تصادف یافته های بالینی: نشانه های رادیوگرافیک شامل، نقص در تشکیل استخوان درشت نی واجد اپی فیز بالایی (درشت نی هیپوپلاستیک)، ضخیم شدن استخوان نازک نی و انحراف به داخل ،بلند تر بودن استخوان پاشنه، غیر طبیعی بودن مفاصل ، بین مچی و مچ پایی- قلم پایی، عدم تشکیل قلم و...
متن کاملمطالعه رگ نگاری استخوان درشت نی بعد از کاشت سیمان و گرافت استخوانی خودی در سگ
نشانه های رگ نگاری در ناحیه استخوان درشت نی بعد از کاشت سیمان و گرافت استخوانی در 15 قلاده سگ بالغ سالم بین 12/5 ? 25 ماه سن و 2/5 ? 5/25 کیلوگرم وزن بدن که به سه گروه 5 تایی تقسیم شدند مورد بررسی قرار گرفت. گروه اول به عنوان گروه کنترل با استفاده از میله داخل کانال مغزی بعد از برداشت 3 سانتیمتر از وسط استخوان درشت نی ثابت گردید در صورتی که فاصله بین قطعات در گروه دوم با استفاده از استخوان دنده...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
عنوان ژورنال:
مجله دانشگاه علوم پزشکی بابلجلد ۷، شماره ۳، صفحات ۹۱-۹۵
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023